Disney Traditions

Woensdag 2 oktober. Vandaag kunnen we iets langer in ned bblijven liggen. Ik heb nog steeds best wel veel last van de jetlag, maar slaap redelijk door. Toch voel ik dat ik mijn lichaam niet helemaal onder controle heb. En dat is natuurlijk die Disney spanning. Vandaag gaan we namelijk naar het Aulani. Het Disney Resort [e-38] Spa op Hawaï. Hier hebben we Disney Traditions. En lange dag training met alle ins en outs over het bedrijf Disney. En vandaag krijgen we dan echt onze werknemers badge.

Rond 08.00 stappen we in de bus. Gisteren waren we nog met 10, maar vandaag met zo'n 24 mensen. Er is een groep bij gekomen die in hun eigen lans al de pst training heeft gedaan en niet zoals wij in Hawaï. Wel zijn zij ook nieuw bij Disney en moeten dus Disney traditions volgen.

Aulani ligt ten opzichte van ons hotel op het uiterse westen van het eiland. Het is dus best een eindje rijden warbij we gelukkig nog veel van het eiland kunnen zien.

Als we in de buurt komen van Aulani zien we al dat (net aks bij de parken) het gras groener wordt, de bomen en struiken er perfect uitzien en er veel tuinmannen aan het werk zijn om dat te verzorgen. Ook zijn we voor het resort een bruidspaar die prachtige foto's aan het maken zijn. De ongang van het hotel ligt wat hoger van de weg, maar we worden netjes voor de deur afgezet. Daar staan 4 trainers van Disney ons op te wachten. We worden begeleid naar een tuin/plein aan de linker kant naast de ingang. Daar kunnen we even naar het toilet voordat we verder gaan. Aan het einde van de tuin is een hekje waar op staat 'cast members only'. Voor het eerst mag ik langs zo'n bordje en dat voelt toch bijzonder. Hoe het er daarna uitziet mochten we natuurkijk niet filmen en of fotograferen. Maar je kunt t vergelijken met Walt Disney World waar er tunnels onder het park door lopen.

Uiteindelijk kwamen we in een kamer die speciaal was ontworpen om Disney Traditions te houden. Het had de hele geschuedenis van Walt aan een muur en aan de andere kant hingen alle parken. Gelukkig was ik als eerste binnen en kon ik op mijn dooie gemakkie alles bekijken wn fotograferen (dat mocht daar wel).

We mochten een zit plek kiezen en op tafel lag een Traditions boekje, een pen, een infectiegel en er stond een doos.

We begonnen met het voorstellen van onze trainers en onszelf en wat info over Aulani. Als je actief mee deed of vragen goedbeantwoorden kon je een magneet winnen van Disney Cruise Line exclusief voor Traditions (Uiteraard heb ik die gewonnen).

Na de introductie mochten we allemaal de dozen op tafel open maken. Daarin zaten natuurlijk Mickey oren. We mochten gelijk foto's maken met onze oren, want we hoorden nu bij de Disney familie. Daarna volgden een filmpje over de geschiedenis van Walt, Roy en het bedrijf. We kregen veel ins en outs die ik niet allemaal mag delen. Veel wist in natuurlijk al doir D-Tales, maar er waren ook nieuwe dingen die je als fan normaal niet weet. Wat ook erg leuk was is dat we een soort Trivia kregen over de Disney karakters die aan boord te vinden zijn. In ons Traditions boekje waren twee pagina's vol korte informatie over karakters. Aan ons de taak om het juiste karakter erbij te plakken met een sticker. 'Ik plak nu Disney stickers voor mijn werk' grapte het meisje naast me. Na de lunch, die ook geheel verzorgt werd, kregen we een rondleiding over het resort. Het was echt een prachtig resort. Het had 100% die Disney afwerking die ook zo mooi is in de parken. Het heeft een prachtig zwemparadijs in het midden met aan het uiteinde een strand in een gemaakte baai aan zee. Ook was er een mooie spa en kinderafdeling. We kwamen ook verschillende karakters tegen: Duffy, Moana, Pluto en Max.

Eenmaal terug in ons Traditions lokaal gingen we richting de afsluiting. Maar er was nog één iemand die ons iets kwam vertellen. Een belangrijk persoon voor het bedrijf. En je raad het al. Mickey kwam binnen, iedereen werd natuurlijk enthausiast. Mickey had in zijn handen een doos bij. Daarin zat onze badge. Uiteraard kregen we van Mickey onze badge uitgereikt. Daarna werd traditions afgesloten en werden we weer terug gebracht naar de bus. Ik baalde wel een beetje, want na gedurende de dag een aantal keer vragen hadden we toch echt geen mogelijkheid om snel een aandenken te kopen aan Aulani.

Eenmaal terug in het hotel was iedereen een beetje overweldigd.

Maar het was ook heel cool om nu eindelijk te kunnen zeggen: 'ik werk voor Disney!'.